ایواوغلی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایواوغلی
ایواوغلی
کشور ایران
استان آذربایجان غربی
شهرستان خوی
بخش ایواوغلی
مردم
جمعیت ۳٬۲۸۲
اطلاعات شهری
پیش‌شماره تلفنی [۱] ۰۴۶۲۷
ایواوغلی بر ایران واقع شده‌است
ایواوغلی
روی نقشه ایران
۳۸.۷۱۹۹۱۱° شمالی ۴۵.۲۱۶۹۳۱° شرقیمختصات: ۳۸.۷۱۹۹۱۱° شمالی ۴۵.۲۱۶۹۳۱° شرقی
ایواوغلی یکی از شهرهای استان آذربایجان غربی ایران است. این شهر مرکز بخش ایواوغلی در شهرستان خوی است. بر پایه سرشماری سال ۱۳۸۵، جمعیت این شهر برابر با ۳٬۲۸۲ نفر بوده است[۲].
این شهر دارای دو دهستان به نام‌های ایواوغلی و ولدیان است.[۳]
ایواوغلی در نزدیکی سه‌راهی به همین نام قراردارد. در ایواوغلی تاکستان‌های فراوانی وجود دارد. در حال حاضر جاده ترانزیتی ایران اروپا از کنار این شهر می‌گذرد.
مشاهیر
محمد ایواوغلی (س یازدهم ق)، مذهب، خطاط و شاعر. از اهالی ایواوغلی، و از قورچیان سلطان حمزه میرزا (م ۱۰۶۹ ق)، نوادهٔ شاه طهماسب، بود. در خوشنویسی و تذهیب و طلاکاری مهارت داشت و بیشترین کارهای این هنرمند، تذهیب و تزیین و حاشیه‌بندی قطعات و نسخه‌های خطی بود و چون در صنعت شعر نیز دست داشت، اغلب سروده‌های خود و سایر شاعران را تذهیب می‌کرد. وی اشعار ترکی و فارسی را خوب می‌سرود. از آثار او می توان دیوان شعر منسوب به او را نام برد.[۴]
حیدربیک ایواوغلی صاحب مجمع الانشاء نگهداری در موزه بریتانیا.[نیازمند منبع]
اماکن
بزرگترین و زیباترین مسجد بین راهی کشور در ایواوغلی خوی قرار دارد و بلااستفاده مانده است. نبود برخی امکانات از جمله آب لوله کشی و نداشتن متولی مسوول باعث تعطیلی این مکان مذهبی شده است. این مسجد در مسیر جاده ترانزیت ایران به اروپا واقع شده و روزانه هزاران خودرو ومسافر از این مسیر تردد کرده و شاهد تعطیلی این مسجد هستند. مسجد ایواوغلی در سه راهی خوی، ماکو و مرند واقع شده و روزانه هزاران نفر از مسافران داخلی و خارجی از این مسیر به طرف ترکیه و اروپا و داخل کشور تردد می‌کنند.
سایت های مرتبط با شهر ایواوغلی == شهرداری ایواوغلی بخشداری ایواوغلی
پانویس
نشان درگاه درگاه آذربایجان
پیش شماره شهر های استان آذربایجان غربی
«سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد» (فارسی). مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
بخش‌ها و دهستان‌های آذربایجان غربی
مشاهیر ایواوغلی از سایت راسخون
ایواوغلی
آفتاب
اندوهجرد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اندوهجرد
اندیگرد
کشور ایران
استان کرمان
شهرستان کرمان
بخش شهداد
سال شهرشدن ۱۳۸۳
مردم
جمعیت ۲٫۹۱۵ (سال ۱۳۸۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۸۸۱ متر
اطلاعات شهری
پیش‌شماره تلفنی ۰۳۴۲۷۲۵
پانویس از اماکن دوره ساسانیان یا پیش از آن
اندوهجرد بر ایران واقع شده‌است
اندوهجرد
روی نقشه ایران
۳۰.۲۴۰۳° شمالی ۵۷.۷۶۵۸° شرقیمختصات: ۳۰.۲۴۰۳° شمالی ۵۷.۷۶۵۸° شرقی
اندوهجرد[۱] در استان کرمان در جنوب شرقی ایران در منطقه کویری قرار دارد. این شهر در ۲۰ کیلومتری جنوب بخش شهداد شهرستان کرمان و ۱۰۰ کیلومتری شمال شرق شهر کرمان واقع است. جمعیت این شهر در سال ۱۳۸۵، برابر با ۲٫۹۱۵ نفر و در سال ۱۳۸۶ آن را در حدود ۴ هزار نفر تخمین زده شده است [۲].
محتویات
۱ موقعیت
۲ فرهنگ
۳ منابع
۴ پیوند به بیرون
موقعیت
شهر اندوهجرد در سال ۱۳۸۳ خورشیدی از ادغام دو روستای اندوهجرد و گودیز تشکیل شد.[۳] اندوهجرد از سوی غرب در میان کوهپایه‌های کوهستان پلوار و از سوی شرق کویر لوت قرار گرفته است.[۴] این شهر تابستان‌ها با مشکل آب آشامیدنی روبرو است به طوری‌که به جیره‌بندی آب می‌انجامد.[۴] از محله‌های اندوهجرد می‌توان به گودیز و شریف‌آباد اشاره کرد.[۴]
در منطقه اندوهجرد سدی به نام سد اندوهجرد[۱] و یک گسل زمین‌شناختی نیز به نام گسل اندوهجرد قرار دارد. در تاریخ ۲۳ اسفند ۱۳۷۶ خورشیدی زمین‌لرزه‌ای در منطقه گلباف، روستای اندوجرد را نیز لرزاند.[۲]
از محصولات اندوهجرد می‌توان به خرما و مرکبات اشاره کرد.[۳]
فرهنگ
از سازهای بومی منطقه اندوهجرد می‌توان به گونه‌ای بوق صدفی به نام سفیدمهره اشاره کرد.[۵]
منابع
اطلاعات مختصات و ارتفاع و نام محلی از fallingrain
«سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد» (فارسی). مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
روزنامه ایران، سال دهم، شماره ۲۸۳۸، چهارشنبه ۱۰ تیر ۱۳۸۳
ایرنا
سازهای نواحی استان کرمان، وبگاه آفتاب
پیوند به بیرون
[نمایش]
ن ب و
ایران شهرستان کرمان
[نمایش]
ن ب و
گرد اصطلاح تمدنی
نشان خرد این یک مقالهٔ خرد پیرامون شهر یا منطقهٔ مسکونی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
بندرآباد
اشکذر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد.
اشکذر
کشور ایران
استان یزد
شهرستان اشکذر
سال شهرشدن ۱۳۴۲
مردم
جمعیت ۱۳٬۸۰۰نفر[۱]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۱۷۵ متر
اطلاعات شهری
وبگاه شهرداری
اشکذر بر ایران واقع شده‌است
اشکذر
روی نقشه ایران
۳۲.۰۰۳۱۵° شمالی ۵۴.۲۰۲۵۷° شرقیمختصات: ۳۲.۰۰۳۱۵° شمالی ۵۴.۲۰۲۵۷° شرقی
اَشکِذَر یکی از شهرهای استان یزد و مرکز شهرستان اشکذر است. این شهر در ۲۲ کیلومتری شمال یزد و در ۸ کیلومتری اختر جاده یزد- اردکان واقع است. این شهر در شهر قرار گرفته و فاقد رودخانهٔ دایمی است.[۲]
محتویات
۱ تاریخچه و وجه تسمیه
۲ آثار دیدنی
۳ جستارهای وابسته
۴ منابع
تاریخچه و وجه تسمیه
بنای اولیه شهر اشکذر بدست اشکین زال یا اشک بن زال که از ملوک الطوایف زمان اشکانیان بوده، بنیان نهاده شده است که اهالی شهر نیز آن را قبول دارند و در مورد «ذر» به گفته اهالی شهر اشک ابن زال همسری بنام آذر داشته است و پسوند "ذر" در واقع مخفف نام آذر بوده است. در مورد سکونت گزینی، بنای اولیه شهر اشکذر به زمان اشکانیان باز می‌گردد که در زمان اخیر با توجه به خشت‌های یافت شده در اطراف مسجد جامع که از زیر ریگزار بیرون آمده است به گفتهٔ مسئولان میراث فرهنگی متعلق به دورانی حدود ۴۰۰۰ تا ۵۰۰۰ سال قبل می‌باشد.[نیازمند منبع]
آثار دیدنی
شهرستان اشکذر دارای جاذبه‌های گردشگری و تفریحی زیر است:
برخی از آثار برجسته:
قلعه تاریخی
آسیاب آبی
مسجد حاجی رجبعلی
مسجد ریگ مجومرد (رضوانشهر)
موزه مردم‌شناسی
سلطان بندرآباد
باغ وزیر
خانه ندافزاده
حمام توده
حسینیه سفید
موزه مردم شناسی
آب انبار هفت بادگیری
شهر تاریخی
مسجد جامع اشکذر
مجموعه باغ وزیر حجت‌آباد
گنبد تاج در روستای ابراهیم‌آباد
قلعه و خندقی در روستای عزآباد
خانقاه و آرامگاه سلطان محمودشاه بندرآباد
امامزاده سیدحسین بندرآباد
جستارهای وابسته
صنایع استان یزد
منابع
«نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵» (فارسی). وبگاه رسمی مرکز آمار ایران. بازبینی‌شده در دی ۱۳۸۷.
دائرةالمعارف اسلامی، جلد دانشنامهٔ ایران، جلد ۴