چناران
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
با چنارانشهر اشتباه نشود.
برای دیگر کاربردها، چناران (ابهامزدایی) را ببینید.
چناران
کشور ایران
استان خراسان رضوی
شهرستان چناران
مردم
جمعیت ۴۸٬۵۶۷ نفر (۱۳۹۰)
رشد جمعیت ۱۶٪+ (۵سال)
اطلاعات شهری
شهردار محمود قهروی
تأسیس شهرداری ۱۳۴۶
پیششماره تلفنی ۰۵۱
شناسهٔ ملی خودرو ایران
کد آماری ۱۳۸۶
چناران بر ایران واقع شدهاست
چناران
روی نقشه ایران
۳۶.۶۴۲۸۱۸° شمالی ۵۹.۱۱۹۶۵۸° شرقیمختصات: ۳۶.۶۴۲۸۱۸° شمالی ۵۹.۱۱۹۶۵۸° شرقی
چناران مرکز شهرستان چناران و از شهرهای استان خراسان رضوی میباشد که در فاصله ۵۰ کیلومتری شمال غربی مشهد واقع شدهاست. چناران در ۴۵ کیلومتری شمال غربی شهرشاندیز واقع شده است
محتویات
۱ پیشینه
۲ جغرافیا
۳ مردم شناسی
۳.۱ جمعیت
۴ اقتصاد
۵ روستاها
۶ اماکن دیدنی
۷ امکانات
۸ دانشگاهها
۹ منابع
پیشینه
چناران به شکل جدید در دههٔ ۱۳۳۰ پس از ساخته شدن کارخانه قند چناران و بر گرد آن شکل گرفت. پیش از آن، ناحیه چناران بیشتر به نام رادکان شناخته میشد. رادکان که یکی از قریههای توس قدیم بوده امروزه بخشی از شهرستان چناران است. . نام این شهرستان بر گرفته شده از دو درخت چنار بزرگ که در ورودی روستای حاج نصیربودهاست (که هم اکنون نام محلهای در این شهرستان است) میباشد.
جغرافیا
آب و هوای آن در تابستان گرم و در زمستان سرد میباشد. همچنین آب و هوای آن در فصل بهار اغلب بسیار بارانی و همراه با باد شدید میباشد. با توجه به فاصله نسبتاً نزدیک تا مشهد به عنوان ییلاقات مشهد شناخته میشود.[۱]
مردم شناسی
تنوع گونههای قومی ساکن در این شهر شامل کرد، فارس، ترک، خاوری میباشد، که بیشتر جمعیت آنها را فارسها و کردها تشکیل میدهند.[۲][۳]
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت این شهر ۴۸٬۵۶۷ نفر (در ۱۳٬۳۳۷ خانوار) بوده است.[۴]
جمعیت تاریخی
سال جمعیت %±
۱۳۵۵ ۸٬۵۰۳ —
۱۳۶۵ ۱۹٬۷۲۰ ۱۳۱٫۹ ٪
۱۳۷۰ ۲۷٬۱۰۱ ۳۷٫۴ ٪
۱۳۷۵ ۳۲٬۰۶۴ ۱۸٫۳ ٪
۱۳۸۵ ۴۱٬۷۳۵ ۳۰٫۲ ٪
۱۳۹۰ ۴۸٬۵۶۷ ۱۶٫۴ ٪
اقتصاد
از محصولات عمده کشاورزی این شهرستان سیب، گندم، چغندر، گوجه فرنگی و ذرت را میتوان نام برد. شهرک صنعتی چناران که در سمت جنوبی شهر و فاصله ۵کیلومتری قرار دارد یکی از قطبهای صنعتی استان خراسان رضوی میباشد و دارای تعداد بسیار زیادی کارخانه که اکثراً تولیدشان مواد غذایی و صنایع بستهبندی میباشد فعالیت دارند.
روستاها
از روستاهای چناران میتوان به بهمن جان علیا (روستای کرد نشین در شمال غربی چناران که در فاصله ۳۵ کیلومتری چناران قرار دارد، این روستا دارای باغهای انبوه گیلاس بوده و دارای رودخانهای دائمی از سرشاخههای رود کشف رود میباشد) (محمدابادبلوچ :در۲کیلومتری چناران بامردمانی بافرهنگ، مهمان نوازوپرتلاش)، حیطه طلا، گلمکان، اخلمد و قلقوچان و موچنان و خرمآباد و رضاباد و گهوه و یورچوپان و زناقل و جمعاب و «مزنگ»، سیدآباد، کلاته میان، کرنگان، جوکار را نام برد که با توجه به فاصله نسبتاً نزدیک تا مشهد به عنوان ییلاقات مشهد شناخته میشود.
اماکن دیدنی
آبشار اخلمد، میل رادکان، بازمانده از دوره سامانیان از جمله بناهای تاریخی آن است. همچنین چشمه سبز گلمکان از جمله مناطق زیبای ان است
امکانات
از لحاظ سیستم شبکه آب شرب شهری دارای ده هزار انشعاب آب خانگی میباشد.
دانشگاهها
دانشگاه پیام نور واحد چناران[۵]
مؤسسه آموزش عالی سناباد چناران
دانشگاه علمی و کاربردی
دانشگاه علمی کاربردی عالیس
منابع
چناران
A. Manafy. The Kurdish Political Struggles in Iran, Iraq, and Turkey: A Critical Analysis (illustrated ed.). University Press of America, 2005. p. 6. ISBN 0-7618-3003-0, 9780761830030 (help).
فرهنگستان زبان کردی
«نتایج سرشماری ۱۳۹۰» (اکسل). درگاه ملی آمار. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
دانشگاه علمی و کاربردی
موزههای کازرون
فضای شهری
پارکها
پارک باغ نظرباغی تاریخی در خیابان حافظ شمالی واقع گردیدهاست.
بوستان مردانی بوستانی وسیع در بلوار ملت قرار گرفته و آرامگاه شاعر بزرگ ایرانی، نصرالله مردانی در آن قرار گرفتهاست.
بوستان رفیعی در بلوار خرمشهر کازرون واقع گردیدهاست.
بوستان ایمنیدر بلوار شهید براتی واقع شدهاست.
پارک آزادی در خیابان نهضت واقع شدهاست.
پارک محلهای معلمدر بلوار ارتش واقع گردیدهاست.
پارک محلهای حافظ پارکی کوچک در بلوار خرمشهر واقع گردیدهاست.
پارک سلمان فارسی پارکی زیبا در بلوار جمهوری اسلامی واقع شدهاست.
پارک طالقانی (تنگ تیکاب) در شمالیترین قسمت شهر واقع شدهاست.
پارک ۱۱۰۰ شهید پارکی کوچک جنب پایانه مسافربری شهرسبز کازرون در بلوار بعثت واقع گردیدهاست.
پارک محلهای بنفشه در کنار کوچه فرمانداری واقع شدهاست.
پارک جنگلی نیز در شمالیترین قسمت شهر کازرون و در کنار تنگ تیکاب واقع شدهاست.
تپه شادی: شهر بازی زیبا که در طبیعتی زیبا قرار گرفته، در خیابان ناصر دیوان کازرونی واقع شدهاست؛ و ...
نگارخانه
ضریح امامزاده سید حسین
مناظر اطراف سیدحسین
مناظر اطراف سیدحسین
چشمه سر آب اردشیر
دریاچه پریشان
غار شاپور
باغ نظر
کتیبه کرتیر در سرمشهد
ویرانههای بیشاپور
آرامگاه شیخ ابواسحاق کازرونی
آرامگاه علامه دوانی
دشت برم
حوزه علمیه کازرون
کتیبه اپسای دبیر
معبد آناهیتای بیشاپور
دولچه، از صنایع دستی مردم کازرون
نرگسزار کازرون
آرامگاه شیخ امینالدین بلیانی
آرامگاه نصرالله مردانی
ایوان موزائیک بیشاپور
شاپور اول در موزه تاریخ فارس
چشمه دادین
جستارهای وابسته
سلمان فارسی
دریاچه پریشان
باغ نظر
شهرستان کازرون
بیشاپور
مسجدهای کازرون
قطبالدین کازرونی شیرازی
علامه دوانی
علی دوانی
ناصر دیوان کازرونی
غار شاپور
بازار کازرون
زمینلرزه کازرون (۱۳۸۹)
منابع
[۲]
نزهة القلوب، المقالة الثالثة، چ لسترانج ص ۱۳۶
مساحت شهرهای ایران
پیدایش اولیه شهر کازرون
تنی چند از بزرگان کازرون
صنایع دستی کازرون
بیشاپور
دریاچه پریشان
درگاه ملی آمار
«جمعیت شهرستانها بر حسب سن و جنس و وضع سکونت به تفکیک شهرستان» (پارسی) (اکسل). مرکز آمار ایران. بازبینیشده در ۱۲ آوریل ۲۰۱۱.
حاتمی، حسن، بازیهای محلی کازرون، تهران: سروش، ۱۳۷۷. شابک: ۹۶۴۴۳۵۱۳۶۳
روز کازرون
کنگره بینالمللی سلمان فارسی
جشنواره گل نرگس در جره کازرون
روز جهانی تالابها در جوار تالاب بینالمللی پریشان کازرون
چهرهنگار کازرونی، پدر عکاسی ایران
علامه قطبالدین محمود کازرونی
محمود پاکنیت
طاهر شیخالحکمایی
نکوداشت فرشاد فرشتهحکمت
حضور هنرمندان و مسوولان در سینما پیام کازرون
موزه مردم شناسی کازرون
موزه مردم شناسی دوان
دانشگاه سلمان فارسی کازرون
دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون
مرکز تربیت معلم زینب کبری (س) کازرون
بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور مرکز کازرون
دانشگاه جامع علمی کاربردی مرکز کازرون
آموزشکده فنی و حرفهای دختران کازرون
تاریخچه آموزش و پرورش کازرون
افتتاح فرهنگسرای مردانی
باشگاه فوتبال سیف آباد کازرون
پایگاه پژوهشی بیشاپور
ایستگاه تحقیقاتی پریشان
city=66236&metric=true «آب و هوای کازرون»] (انگلیسی). وبگاه مای فورکست. بازبینیشده در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۰.
بیمارستان ولی عصر (عج) کازرون
بیمارستان دویست تختخوابی کازرون
درمانگاههای کازرون
نشر کازرونیه
انتشارات سلمان فارسی
[نمایش]
ن ب و
کازرون
[نمایش]
ن ب و
پایتختهای ایران
[نمایش]
ن ب و
استان فارس
[نمایش]
ن ب و
موزههای کازرون
[نمایش]
ن ب و
پرجمعیتترین شهرستان های استان فارس
کاروانسرای ایزدخواست
ایزدخواست
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایزدخواست
Izadkhast Old town Fars Province Iran.jpg
کشور ایران
استان فارس
شهرستان آباده
بخش مرکزی
نام(های) قدیمی یزدِخواست
مردم
جمعیت ۷۵۰۶
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۲۱۴۲ متر
اطلاعات شهری
پیششماره تلفنی 0714438
وبگاه شمال فارس
ایزدخواست بر ایران واقع شدهاست
ایزدخواست
روی نقشه ایران
۳۱.۵۱۵۰° شمالی ۵۲.۱۲۸۳° شرقیمختصات: ۳۱.۵۱۵۰° شمالی ۵۲.۱۲۸۳° شرقی
ایزَدخواست یا یزدخواست شهری است در بخش مرکزی شهرستان آباده استان فارس در جنوب ایران. این شهر دارای سابقه باستانی بسیار است و اکثریت نزدیک به اتفاق جهانگردان خارجی، در سیاحتنامههای خود از این شهر و قلعه آن یاد کردهاند.
پس از ورود به استان فارس از بزرگراه اصفهان-شیراز، ایزدخواست نخستین شهر بر سر راه است. سد ایزدخواست در ۵ کیلومتری این شهر از سال ۱۳۷۹ خورشیدی آغاز به بهرهبرداری شده.[۱]
محتویات
۱ یزدخواست تاریخی
۲ آثار قدیمی
۳ نگارخانه
۴ منابع
یزدخواست تاریخی
ضبطهای دیگر نام آن یزدخواست و ایزدخواست و یزدخاست و ایزدخاست است.
نوشتار اصلی: قلعه ایزدخواست
در دهخدا چنین آمده است:
نام قلعهای است در اراضی ولایت فارس که به اصفهان اقرب است و آن را ایزدخواست گویند. سبب تسمیه اش را نوشتهاند که لشکری بدانجا مقام کرده بودند چندان برف ببارید که بیشتر آنها در زیر برف بمردند. فردا که سؤال وگفتگو شد که چرا چنین وهنی اتفاق افتاد بزرگ ایشان گفت: «ایزدخواست» و در آنجا توقف کردند و اموات را دفن کرده قریهای بنا نمودند به این نام معروف و موسوم شد. (انجمن آرا) (آنندراج): در آن موضع دیهی بنا کردند و یزدخواست نام نهادند یعنی خدا هلاک ایشان خواست.
بنای قلعه در کنار درهای است و اصل بنای آن چند طبقه است؛ و در پایین آن خانههای روستاست.
همچنین مسجدی که در این مجموعه بر اسکلت چهارطاقی ساسانی بنا شده و پایههای سنگی ساسانی دیوارهای آن هنوز موجود است.
نمایی از ایزدخواست در سده هفدهم میلادی (دوره صفویه) اثر ژان شاردن.
آثار قدیمی
قلعه ایزدخواست، از دوره ساسانی
کاروانسرای ایزدخواست
پل ایزدخواست
سد قوسی ایزدخواست
نگارخانه
ویرانههای روزگار ساسانی در ایزدخواست
ویرانههای روزگار ساسانی
ویرانههای روزگار ساسانی
ویرانههای روزگار ساسانی
ایزدخواست - دهه ۱۹۲۰ میلادی
ایزدخواست - دهه ۱۹۲۰ میلادی
ایزدخواست - سال ۱۸۷۳ میلادی
کاروانسرای ایزدخواست
Izadkhast ruines sassanides4.jpg
Yezd-i-Kast by Eugène Flandin.jpg
منابع
اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
مختصات
در مورد زبان شهرستان آباده
باشت
باشت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
باشت
Ariobarzan Statue - Basht town.jpg
کشور ایران
استان کهگیلویه و بویراحمد
شهرستان باشت
نام(های) دیگر باشت باوی
سال شهرشدن ۱۳۸۹ خورشیدی
مردم
جمعیت ۲۰٬۶۹۹ نفر
اطلاعات شهری
شهردار بهنام برازنده
پیششماره تلفنی ۰۷۴
باشت بر ایران واقع شدهاست
باشت
روی نقشه ایران
۳۰.۳۶۲° شمالی ۵۱.۱۵۵° شرقیمختصات: ۳۰.۳۶۲° شمالی ۵۱.۱۵۵° شرقی
باشت شهرستانی در استان کهگیلویه و بویراحمد در ایران است. این شهر در بخش باشت از توابع شهرستان باشت قرار گرفته است.
جمعیت این شهر در سال ۱۳۹۰، برابر با ۲۰٬۶۹۹ نفر بوده است.[۱]
باشت از شهرهای تاریخی و باستانی ایران بوده که پیشینه آن به دوره هخامنشی میرسد. قلعه تاریخی بانو گشنسب از شاهزادگان یکی از پادشاهان هخامنش که وصف آن در شاهنامه آمده است روی کوهی کم ارتفاع به نام دو گوشی مشرف بر این شهر واقع است. در سفرنامه ناصر خسرو از این شهر به اسم بست یا بشت یاد شده است. البته در مورد اینکه ساکنان اولیه باشت چه کسانی بودند تردیدهایی وجود دارد. در دوره اخیر باشت دارای اولین مرکز اداری در آن ناحیه بوده است. قبل از تشکیل استان کهگلویه و بویر احمد باشت دارای مرکزیت اداری و انتظامی بوده است. بخشداری باشت در سال ۱۳۰۴ یعنی قبل از انعقاد نطفه شهرستانهای استان: یاسوج مرکز استان، گچساران و دهدشت تشکیل شده است. این شهر برخلاف دیگر مناطق استان از آب و هوای معتدل و کشاورزی و باغداری و دامداری برخوردار است. به نحوی که در دشتهای آن برنج نیز به وفور کشت میشود.[نیازمند منبع]
محتویات
۱ آثار تاریخی
۲ گردشگری
۳ پیوند به بیرون
۴ منابع
۵ پانویس
آثار تاریخی
یکی از آثار بینظیر تاریخی شهرستان باشت دو ستون سنگی معروف به دو گور دوپا واقع در روستای شوش سفلی ست که تاکنون ناشناخته مانده است. این اثر تاریخی در سال ۱۳۷۹ به شماره ۲۹۸۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بنا به روایتی این دو ستون باقی ماندهٔ آتشکده ای است که به قبل از اسلام تعلق دارد.[۲]
دو گور دو پا در شهرستان باشت
گردشگری
از مناطق گردشگری باشت میتوان شلالدون، سرابیز، کلگه امیشخی، رودخانه شاه بهرام، شوش، بایه خون، آبدهگاه، پشت کوه، ماهور باشت و... را نام برد.
پیوند به بیرون
تنها سایت شهرستان باشت
منابع
تعداد جمعیت و خانوار تا سطح آبادی براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1390
صبح زاگرس
چهارفصل
پانویس
«سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ در استان کهگیلویه و بویراحمد» (فارسی). مرکز آمار ایران.
«دو گور دو پا کجاست؟». ایسنا.
نشان خرد این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید.
فارسان
باباحیدر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از باباحیدر (شهر))
باباحیدر
Babaheydar.jpg
کشور ایران
استان چهارمحال و بختیاری
شهرستان فارسان
بخش باباحیدر
سال شهرشدن ۱۳۷۰ خورشیدی
مردم
جمعیت ۱۰٬۹۲۲
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۲۲۳۵[۱]
آبوهوا
میانگین دمای سالانه ۱۴
میانگین بارش سالانه ۵۳۴ میلیمتر
اطلاعات شهری
شهردار سیدقاسم مرتضوی
پیششماره تلفنی ۰۳۸۳۳۲۷
وبگاه شهرداری باباحیدر
باباحیدر بر ایران واقع شدهاست
باباحیدر
روی نقشه ایران
۳۲.۳۲۸۸۸۹۵° شمالی ۵۰.۴۷۶۲۶۸۰۱° شرقیمختصات: ۳۲.۳۲۸۸۸۹۵° شمالی ۵۰.۴۷۶۲۶۸۰۱° شرقی
باباحیدر مرکز بخشِ باباحیدر و یکی از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری ایران است. این شهر در ۴۵ کیلومتری شهرکرد قرار دارد. بر اساس آمار سال ۱۳۸۵ جمعیت باباحیدر برابر با ۱۰٬۹۲۲ نفر بوده است.[۲] وجه تسمیه این شهر به خاطر وجود امامزاده حیدر ابن مالک در این شهر است.
محتویات
۱ آثار دیدنی
۲ زبان
۳ صنایع دستی
۴ توابع
۵ منابع
آثار دیدنی
باباحیدر در دامنه کوههای زاگرس واقع است. دارای اماکن زیارتی مانند امامزاده سید میراحمد و امامزاده حیدربن مالک مراکز گردشکری مانند غار سراب در روستای امید آباد، چشمه کفشینه، احمداباد، دردگه، زیرده و… است. رودخانهای که از داخل شهر میگذرد، دارای مناظر زیبایی است.
زبان
مردم این شهر به گویش بختیاری تکلم میکنند.[۳] ضمناً با توجه به بافت کلی استان، زبان چهارمحالی نیز که گویشی خاص نیمی از سکنه کل این استان است رواج دارد.
صنایع دستی
قالی وقالیچههای بختیاری باباحیدرشهرت جهانی دارند.[۴] قالیهای باباحیدر بسیار زیبا وقیمتی بوده در سرار کشور شناخته ومنحصربهفرد است قابل ذکر است که از سالهای بسیار دور بابا حیدر روستایی بوده است که بیشترین تعداد افراد متقاضی کار به کشور کویت را در خود دربرداشته است؛ لذا بسیاری از جوانان جویای کار از قدیم و تا به امروز از این روستا به کشور کویت مهاجرت شغلی نمودهاند و سالهاست که بیشتر ایام سال را در همانجا سپری مینمایند. مشاغل اصلی اینان در کشور عربی کویت رانندگی ماشینهای سنگین و نیز کار در زمینه میوه و تره بار است.
توابع
روستاهای هیرگان، امیدآباد، میهه، بخش آباد، کوانک، سپیددانه فیل آباد، عیسی آباد و… از توابع بخش باباحیدر میباشند.
منابع
شهرداری باباحیدر
پایگاه ملی نامهای جغرافیایی ایران
درگاه ملی آمار
شهرداری باباحیدر
کتاب فرش ایران1384
[نمایش]
ن ب و
Flag of Iran.svg شهرستان فارسان
[نمایش]
ن ب و
استان چهارمحال و بختیاری
[نمایش]
ن ب و
مردم بختیاری
نایین
انارک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای دیگر کاربردها، انارک (ابهامزدایی) را ببینید.
این نوشتار کامل نیست. لطفاً به بهبود آن کمک کنید، یا دربارهٔ اِشکال آن، در صفحهٔ بحث، گفتگو کنید.
مختصات: ۳۳°۱۸′۴۰″ شمالی ۵۳°۴۱′۵۴″ شرقی
انارک شهری در استان اصفهان و مرکز بخش انارک است. است. این شهر در ۲۲۰ کیلومتری شمال شرق اصفهان و در حاشیهٔ دشت کویر قرار دارد. شهر انارک دارای قلعه و حصاری بوده است که قسمتی از آن هنوز پابرجاست. در گویش محلی این شهر نارُسینه و اهالی آن نارُسنایی خوانده میشوند.[۱]
نمایی از شهر انارک
محتویات
۱ تاریخ
۲ گویش
۳ جستارهای وابسته
۴ منابع
تاریخ
در مورد زمان بنا نهاده شدن این شهر توافقی وجود ندارد. به نقلی بنای این شهر به زمان ساسانیان برمیگردد که واحهای بر سر راه معدن سرب و نقرهٔ نخلک بودهاست.[۲] همچنین بنای اولین خشت انارک را به اعتبار سخنی منقول، به زمان شاه عباس منسوب میدارند.
در دوران استیلای اعراب و پس از آن تا حدود اواخر دوران قاجاریه انارک بعنوان چهارراه ارتباطی مورد توجه بودهاست. مسیری که از جنوب کشور آغاز و به ورامین و تهران ختم میشد. هم اکنون نیز استانهای غربی کشور برای دسترسی به استانهای شرقی و مخصوصاً خراسان رضوی از این شهر عبور میکنند.
تنها سند معتبر باقیمانده راجع به ساخت و سازهای انارک، نامه میرزا تقی خان امیرکبیر به کدخدایان انارک مبنی بر پرداخت وجهی برای ساخت قلعه و حصار شهر به منظور تأمین امنیت محل از دستبرد راهزنان است. از اسناد دیگری که هم اکنون از میان رفتهاند یک گچبری در مسجد حاج محمدرضا بوده است. این گچبری نشانگر قدمت ۲۵۰ ساله مسجد بوده و در دهه ۶۰ به دست مرمتگران نابود شده است. سنگ شناسنامه کاروانسرای رَباط نیز در دهه ۷۰ به سرقت رفت. بقایای برج و بارو، در و دروازه، کوچه و پسکوچههای باریک و پرپیچ و خم این شهر نشان از اندیشهٔ دفاعی در ساخت بافت شهر دارد. بافت قدیمی انارک شامل هفت محله به نامهای بیابانک، بیکعلی، حصار، عربها، سراب، قافلهگاه و جوباره است.
گویش
گویشی که در انارک به آن صحبت میشود از گویشهای مربوط به گویشهای ایران مرکزی است. تفاوت این گویش با گویش مردم نائین تنها در لهجه و آواهاست.
جستارهای وابسته
بخش انارک
منابع
"دیباچه انارک". فرمانداری شهرستان نائین.
"Anarak District, Nain County (Nayin County), Esfahan Province (Isfahan Province; Aspadana Province), Iran". mindat.org.
[نمایش]
ن ب و
ایران شهرستان نایین
نشان خرد این یک مقالهٔ خرد پیرامون شهرهای ایران است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید.
ردهها:
مناطق مسکونی در شهرستان نائینشهرهای استان اصفهان
فیروزکوه
ارجمند (شهر)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ارجمند
کشور ایران
استان تهران
شهرستان فیروزکوه
بخش ارجمند
نام(های) قدیمی اَرزَمان
مردم
جمعیت ۱۷۰۰ نفر
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۲۲۱۲ متر
ارجمند بر ایران واقع شدهاست
ارجمند
روی نقشه ایران
۳۵.۸۱۵۸° شمالی ۵۲.۵۱۶۷° شرقیمختصات: ۳۵.۸۱۵۸° شمالی ۵۲.۵۱۶۷° شرقی
اَرجُمَند شهری است در استان تهران ایران. این شهر در بخش ارجمند از توابع شهرستان فیروزکوه قرار دارد. زبان مردم این شهر تاتی است.[۱]
جمعیت این شهر در سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۷۰۰ نفر بودهاست.[۲]
از میان ۱۰ شهری که در مدّت دهه ۱۳۸۵-۱۳۷۵ به شهرهای استان تهران افزوده شدهاند، ارجمند کوچکترین آنها است.[۳]
منطقهٔ پیرامون شهر ارجمند منطقهایست ییلاقی و کوهستانی با رودهای فراوان و بلندیهای برفگیر که به کوه دماوند مشرف میباشد. آب و هوای آن سردسیری و کوهستانی، سرسبز با آب فراوان است و رودخانهٔ نمرود که بر روی آن سد نمرود در حال ساخت است از نزدیکی آن میگذرد. سرشاخههای این رود رودهای فرحرود، قزقانچای و ورسخواران هستند.[۴]
از روستاهای دیدنی پیرامونی ارجمند روستای لزور است.[۵] بقعههای امامزادگان دوازده تن که در انتهای شمال غرب شهر ارجمند در فاصله ۳۵ کیلومتری شمال غرب فیروزکوه قرار دارند نیز از دیدنیهای این شهر است.
از جاذبههای شهر ارجمند میتوان به صخرههای بسیار دیدنی در امتداد رودخانه نمرود اشاره کرد که در میان این صخرهها رود جاری میباشد طوری که در بعضی موارد تنها با عبور از رودخانه میتوانید از آن عبور نمایید. ضمناً این صخرهها در جاهایی از رودخانه به هم از بالا نزدیک شده و باعث تاریک شدن این تنگههای شده است چنانکه بسیاری از صخرههای این منطقه به همین نام مشهور میباشند «تاریک تنگه»
منابع
رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی، جلد ١، ص ٧.
«سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادیها بر حسب سواد» (فارسی). مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور، بازدید: فوریه ۲۰۰۹.
آریانتور، بازدید: فوریه ۲۰۰۹.
همان.
مختصات و ارتفاع
[نمایش]
ن ب و
استان تهران
[نمایش]
ن ب و
ایران شهرستان فیروزکوه
[نمایش]
ن ب و
استان تهران
نشان خرد این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید.
آواجیق
آواجیق
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
آواجیق
اواجیق
کشور ایران
استان آذربایجان غربی
شهرستان چالدران
بخش دشتک
نام(های) قدیمی کلیسا کندی[۱]
مردم
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۲۰۷۰
اطلاعات شهری
شهردار درحال انتخاب
پیششماره تلفنی ۰۴۶۲۳۶۷
وبگاه شهرداری آواجیق
آواجیق بر ایران واقع شدهاست
آواجیق
روی نقشه ایران
۳۹.۳۴۹۲° شمالی ۴۴.۱۰۵۶° شرقیمختصات: ۳۹.۳۴۹۲° شمالی ۴۴.۱۰۵۶° شرقی
آواجیق یکی از شهرهای استان آذربایجان غربی ایران است. این شهر کوچک و مرزی در بخش دشتک شهرستان چالدران قرار دارد. آواجیق به معنای آبادانی کوچک، متشکل از آوا یا اووا، در زبان ترکی به مفهوم آبادانی یا محل سکونت میباشد و «جیق» پسوند تصغیر میباشد که در سایر مناطق ماکو مانند باخچاجیق، قالاجیق و به به جیق نیز وجود دارد. مردم این شهر به زبان ترکی آذربایجانی صحبت میکنند.[۲]
آواجیق که دراصطلاح محلی به آن محال آواجیق گفته میشود بالغ بر۴۰ روستا بانامهای کلیساکندی، عربدیزج، قلی دیزج، حالحال سفلی وعلیا، دیلک وردی، جنگ تپه، شادلوی علیاوسفلی، جمال کندی، سلمان آباد، سلیمان آغل، صوفعلی، قیان کند ی، نفطو، آغبلاغ، علوجنی، آرخاشان، بدولی، جوزر، سارمساقلو، ساری اجاق، سیران، قزل بلاغ، کشتاز، بیگ کندی، پیراحمدکندی و نادو اروج کندی، شگفتیک، شاه بنده لو، صفو، سازآغل، گول، گول سید، جبارلو و عربین کندی وطهماسب کندی ن… میشود که اکثراین روستاها با ترکیه هممرز میباشند کلیساکندی بزرگترین روستای محال آواجیق ازنظر جمیعیت میباشد که به عنوان مرکز بخش آواجیق یا دستک انتخاب گردید؛ که فاصلهٔ آن با شهر ماکو ۳۰ کیلومتر و با شهر چالدران ۴۰ کیلومتر میباشد. از مناظرطبیعی آواجیق میتوان آبشارشرشر وغارها سنگی وچشمههای داشبلاغ و زی سوی روستای عربدیزج را نام برد. ییلاقات آواجیق در بهار و تابستان با انواع گیاهان و گلهای وحشی و چشمههای گوارا و هوایی خنک یکی از بی نظیرترین ییلاقهای شمال غرب میباشد.[نیازمند منبع]
منابع
اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خ.
اسناد و مدارک قدیمی :عکس قدیمی از کلیسا کندی یا آواجیق در آلبوم خانه کاخ گلستان -تهران
«شهر آواجیق». پایگاه اطلاعرسانی پرتال جامع ایرانیان. بازبینیشده در ۳۰ مهٔ ۲۰۱۷.
[نمایش]
ن ب و
استان آذربایجان غربی
[نمایش]
ن ب و
ایران شهرستان چالدران
نشان خرد این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید.
میانه
آقکند
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکیپدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بیمنبع را میتوان به چالش کشید و حذف کرد.
آقکند
کشور ایران
استان آذربایجان شرقی
شهرستان میانه
بخش کاغذکنان
نام(های) دیگر آقکند
مردم
جمعیت ۱٬۸۲۳ نفر
اطلاعات شهری
رهآورد محصولات کشاورزی و دامی ، قالی
پیششماره تلفنی ۰۴۲۴
وبگاه وبگاه کاغذکنان
تابلوی خوشآمد به شهر
آقکند بر ایران واقع شدهاست
آقکند
روی نقشه ایران
۳۷.۱۵° شمالی ۴۸.۰۳° شرقیمختصات: ۳۷.۱۵° شمالی ۴۸.۰۳° شرقی
آقکند یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی است که در بخش کاغذکنان شهرستان میانه واقع شدهاست. این شهر مرکز بخش کاغذکنان است. شهر آقکند با ۱٬۸۲۳ نفر جمعیت در سال ۱۳۸۵ بهعنوان چهارمین شهر شهرستان میانه و پنجاه و سومین شهر استان آذربایجان شرقی محسوب میگردد. این شهر در دامنهٔ «قافلانکوه» واقع شده و بههمین دلیل آب و هوای بسیار سردی دارد.
اهالی شهر آقکند آذربایجانی بوده و به زبان ترکی آذربایجانی سخن میگویند. اکثر آنان به کشاورزی و دامپروری میپردازند؛ البته قالیبافی نیز در بین عدهای از اهالی -بهخصوص بانوان- رواج دارد. براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ خورشیدی از مجموع ۱٬۸۲۳ نفر جمعیت ساکن این شهر، ۸۹۷ نفر مرد و ۹۲۶ نفر زن بودهاند؛ همچنین تعداد خانوارهای آقکند، ۴۷۷ خانوار بودهاست.[۱]
محتویات
۱ آموزش عالی
۲ منابع
۳ جستارهای وابسته
۴ پیوند به بیرون
آموزش عالی
دانشگاه آزاد اسلامی
دانشگاه پیام نور
منابع
«سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادیها بر حسب سواد» (فارسی). مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
جستارهای وابسته
شهر سوخته کاغذکنان
جمعیت شهرهای استان آذربایجان شرقی
پیوند به بیرون
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای آقکند دارد.
پایگاه اطلاعرسانی بخش کاغذکنان
نشان درگاه درگاه آذربایجان
[نمایش]
ن ب و
شهرستان میانه
[نمایش]
ن ب و
استان آذربایجان شرقی
[نمایش]
ن ب و
مراکز دهستانهای استان آذربایجان شرقی
[نمایش]
ن ب و
مراکز دهستانهای شهرستان میانه
نشان خرد این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید.